Adresat to człowiek końca wieku opisywanego przez Herberta. Podmiot liryczny zwraca się do niego następującymi słowami: „karzełku naszych czasów”, „gwiazdko zetlałych wieczorów”, „artysto z kozią stopą, który przedrzeźniasz demiurga”, „książę lunatyków”. Wszystkie te określenia mają charakter pejoratywny, a sformułowanie: „artysta z kozią stopą” nasuwa wręcz skojarzenia diaboliczne.
Adresat to człowiek końca wieku opisywanego przez Herberta. Sformułowania, jakich używa podmiot liryczny, ale też, jakie wobec adresata kieruje, ukazują jego negatywny stosunek do tejże osoby. Wskazują na to określenia: „gwiazdko zetlałych wieczorów”, „artysto z kozią stopą, który przedrzeźniasz demiurga”, mające obraźliwy charakter.