Zdrobnienie może mieć nacechowanie dodatnie, kiedy jest wyrazem pozytywnych uczuć wobec obiektu, który określamy formą zdrobniałą. Może mieć również nacechowanie ujemne jako przejaw ironii, a więc mówienia nie wprost, kiedy forma wypowiedzi jest sprzeczna z jej intencją. W drugiej strofie utworu Herberta mamy do czynienia z tą drugą sytuacją. Określenia „karzełku”, „gwiazdko” mają ewidentnie charakter pejoratywny, który staje się oczywisty w kontekście, w którym te słowa się pojawiają. „Karzełek naszych czasów”, „gwiazdka zetlałych wieczorów to karykatura człowieka, ktoś godny politowania, a nie podziwu.
Ironia – technika literacka, w zależności od intencji autora może służyć wyśmianiu pewnych rzeczy, urozmaiceniu wypowiedzi, podkreśleniu określonych wartości, czy też dystansu.