W kontekście ostatniej strofy kryzys końca wieku, o którym mowa w utworze Herberta, nabiera innej wymowy. Nie jest tylko upadkiem, degrengoladą, zniszczeniem, ale może stać się nowym początkiem, oczyszczeniem i przemianą.
Ostatnia strefa wiersza Portret końca wieku „niech ziści się Epifania otwarta jest Nowa Karta” wyraża nadzieję na nowy początek – nowy rozdział w historii, nowy wiek.