W czerwcu 1950 r. Korea Północna zaatakowała Koreę Południową. ONZ udzieliła pomocy Korei Południowej i wysłała do tego kraju wojska międzynarodowe. We wrześniu 1950 r. siły Organizacji Narodów Zjednoczonych zorganizowały desant, przez co wojska Korei Północnej zostały zmuszone do odwrotu.
Wojna przeniosła się na teren Korei Północnej. W tej sytuacji swoje wsparcie przysłały Chiny, a siły ONZ zostały wypchnięte z powrotem na południe. Walki ustabilizowały się na wysokości 38 równoleżnika i trwały do 1953 r. W 1953 r. doszło do zawarcia rozejmu w Panmundżom. Linia 38 równoleżnika została granicą pomiędzy Koreą Północną i Koreą Południową.
Po wojnie północne tereny Półwyspu Koreańskiego kontrolowali Sowieci. W 1948 r. powstała Koreańska Republika Ludowo-Demokratyczna, nazywana Koreą Północną. Władzę przejął Kim Ir Sen, a następnie wprowadził w kraju komunizm. Następnie, wspierany przez ZSRS i Chiny, zdecydował się zaatakować Koreę Południową.