Napoleon Bonaparte posługiwał się szerokim wachlarzem metod uzależniania od siebie państwa europejskich. Należały do nich nadawanie konstytucji wzorowanych na francuskiej, wprowadzenie francuskiego prawodawstwa poprzez Kodeks cywilny Napoleona, wprowadzanie wojsk francuskich na tereny tych państwa, a także obsadzanie tronów swoimi braćmi i marszałkami. Wykorzystywał też system mariaży politycznych, wydając za mąż swoje siostry, a nawet matkę. Swoje podboje terytorialne wykorzystywał do jednoczenia państw, na przykład Włoch, oraz tworzenia nowych – Związek Reński, którymi rządził osobiście.
Ustrój napoleoński charakteryzował się silnym autorytaryzmem i centralizacją władzy, równocześnie wprowadzeniem reform, które miały na celu zmodernizowanie kraju i stworzenie bardziej spójnego systemu prawnego.