Tytuł „ostatniego oświeconego despoty Europy” wynika z unikalnej roli Bonapartego jako przywódcy, który łączył absolutną władzę z ideami oświecenia. Wprowadził Kodeks Napoleona,który stał się prototypem prawa cywilnego. Akt ten wprowadził zasady równości obywateli wobec prawa, świeckości państwa i prywatnej własności. Podjął również kroki w celu zreformowania edukacji, administracji i finansów, wprowadzając systemy, które przetrwały długo po jego upadku. Jednakże, pomimo tych reform, rządy Napoleona były autokratyczne, a on sam korzystał z władzy absolutnej. Wprowadził cenzurę i ograniczył wolności obywatelskie, a jego ekspansjonistyczna polityka zagraniczna doprowadziła do serii wojen, które zniszczyły wiele z jego osiągnięć.