W 1809 roku,Polska była podzielona między trzy mocarstwa: Rosję, Prusy i Austrię. W tym kontekście „ślepe naśladowanie cudzoziemczyzny” mogło odnosić się do adopcji języka, kultury czy systemów edukacyjnych tych mocarstw kosztem polskiego dziedzictwa narodowego. Kołłątaj, jako gorący zwolennik oświaty i reform, zrozumiał, że edukacja jest kluczowa dla przetrwania narodu pod obcym panowaniem. Jego słowa były ostrzeżeniem przed utratą tożsamości narodowej przez zbyt dużą adaptację obcych wpływów. Wierzył, że edukacja powinna służyć nie tylko zdobywaniu wiedzy, ale także kształtowaniu i utrzymaniu narodowego charakteru i tożsamości.
