Napoleon inspirował się rzymskim modelem rządów, szczególnie w kontekście organizacji i sprawowaniu władzy, a poprzez koronację chciał nawiązać do potęgi i prestiżu Cesarstwa Rzymskiego. Bonaparte chciał się także porównać z wielkim władcą – Karolem Wielkim, który panował w IX wieku i zjednoczył większość Europy Zachodniej. Koronacja na cesarza miała symbolizować jego aspiracje do władzy absolutnej oraz przywrócenie jedności i potęgi Francji. Była to uroczystość religijna, podczas której powinien otrzymać koronę z rąk papieża, jednak postanowił koronować się samodzielnie. Ten symboliczny gest miała podkreślić, że władza cesarska stoi ponad Boską.
Ceremoniał koronacyjny miał więc na celu podkreślenie autorytetu, prestiżu i legitymacji władzy Napoleona jako cesarza Francuzów. Był to ważny element strategii politycznej i propagandowej, mający na celu zdobycie poparcia społecznego i wzmocnienie pozycji Napoleona jako przywódcy.