Po śmierci Stalina w 1953 r. Nikita Chruszczow ogłosił proces destalinizacji, zakreślając pewne reformy i liberalizacje. Ludzie zaczęli odważniej wyrażać swoje niezadowolenie z okresu stalinowskiego. Opozycja poszukiwała reform i powrotu do pierwotnych ideałów bolszewickich. Intelektualiści, artyści i pisarze domagali się większej wolności twórczej i wyrażania swoich poglądów. Wewnątrz samego aparatu partyjnego i administracyjnego pojawiali się ludzie niezadowoleni z panującej sytuacji. Część działaczy partyjnych, nawet wysoko postawionych, wyrażała swoje obawy co do polityki reżimu.
Działalność opozycyjna w Związku Radzieckim była nieustannie tłumiona, a opozycjoniści byli poddawani represjom w postaci aresztowań, prześladowań i zsyłek na przymusowe roboty.