W związku z odkryciem Niemców 17 kwietnia 1943 r. polski rząd przekazał notę do Międzynarodowego Czerwonego Krzyża o stworzenie komisji, która zbada zbrodnię katyńską. Na niekorzyść Polski, Niemcy wydali taką samą notę, co zrozumiano jako zdradę i fałszywe oszczerstwo ze strony polsko-niemieckiej. Prawdziwym celem „zdrady” Polaków były korzyści terytorialne na wschód od Polski. Taki zwrot wydarzeń nie działał na korzyść sprawy polskiej.
W rzeczywistości Stalin wykorzystał zbieżność noty polskiej i niemieckiej, używając ich jako pretekstu do zerwania sojuszu z władzami polskimi na uchodźstwie. Na szczęście ZSRR i Polska nie stały się wrogami, lecz zwracali się o sobie jako „sojuszniku naszych sojuszników”.