Unia w Krewie oraz późniejsza unia wileńsko-radomska były ważne dla Polski i Litwy. Ukształtowały stopień partnerstwa obu krajów na zasadzie unii personalnej, gdzie obie strony były równe sobie, a państwa łączyła osoba władcy. Unia wileńsko-radomska dodatkowo nadawała Witoldowi tytuł wielkiego księcia Litwy i przyznawała suwerenność temu państwu. Wynikający z unii wzrost znaczenia Polski i Litwy doprowadził do hołdów lennych, złożonych przez księcia mazowieckiego Siemowita IV i hospodara mołdawskiego Piotra I.
Unia w Krewie nie była jedyną unią zawartą za panowania Władysława Jagiełły. Było to spowodowane zmieniającą się na Litwie sytuacją. Coraz większe wpływy zyskiwał na Litwie książę Witold.