Spotkania weselników ze zjawami sprawiają, że goście weselni odkrywają swoje lęki i marzenia ukryte w podświadomości, są to spotkania:
– Marysi z Widmem – dziewczyna przypomina sobie o swoim narzeczonym, jest to nawiązanie do IV części Dziadów;
– Dziennikarza i Stańczyka – Stańczyk ofiarowuje Dziennikarzowi kaduceusz – laskę błazeńską – jest to symbol podjęcia działalności na rzecz narodu, takiego wykorzystania umiejętności publicystycznych, które obudzą naród z letargu i wezwą do zaangażowania.
– Pana Młodego i Hetmana – Rycerz jest usposobieniem cech, których brakuje Poecie, czyli siły, męstwa, odwagi.
– Dziada z Upiorem – upiór to Jakub Szela – przywódca rabacji galicyjskiej, przychodzi on do Dziada jako jedynej osoby, która pamięta te krwawe wydarzenia. Upiór jest pokryty krwią znaczącą o przeszłych czynach.
– Gospodarza z Wernyhorą – Wernyhora daje Gospodarzowi złoty róg – symbol czynu, walki narodowowyzwoleńczej, który ma wyrwać społeczeństwo z letargu.
W Weselu przenikają się dwa plany: realistyczny i fantastyczny. Poziom realistyczny to wydarzenia weselne. Pierwiastek fantastyczny wprowadzony jest dzięki zaproszeniu chochoła i pojawiającym się symbolicznym postaciom: Stańczyk, Wernyhora, Zawisza Czarny, Jakub Szela. Dramat Wyspiańskiego jest dramatem realistyczno–symbolicznym.