Farsa to komedia, której tematem są błahe konflikty, posługująca się komizmem, groteską i karykaturą. Tragifarsa to utwór łączący elementy komediowe z poważnymi, mówi o problemach społeczno–obyczajowych danego okresu. Moralność pani Dulskiej jest tragifarsą dlatego, że jego tematem są poważne problemy społeczne. Natomiast forma przekazania treści jest okraszona komizmem, np. komizmem postaci (zachowanie Felicjana Dulskiego, jego pomrukiwanie, kiwanie głową), komizm językowy (bohaterowie posługują się językiem codziennym, potocznym, mają swoje przyzwyczajenia), komizm sytuacyjny (spacer Felicjana po salonie). Przymiotnik „kołtuńska” odnosi się do określenia grupy społecznej oznaczającej ludzi zacofanych, nietolerancyjnych.
Dramat Zapolskiej powstał w 1906 roku, a pierwowzorem Dulskiej była mieszkanka Lwowa – Gołąbowa, właścicielka kamienicy. Natomiast nazwisko wykorzystane w sztuce prawdopodobnie zostało zaczerpnięte z lwowskiego czasopisma „Wiek Nowy”, gdzie ukazała się ankieta o gospodarowaniu budżetem domowym, gdzie niejaka Dulska opisała tam swój system oparty na skąpstwie i wyzysku służby. Moralność pani Dulskiej została przez autorkę opatrzona podtytułem Tragifarsa kołtuńska. Tragifarsa oznacza, że w dramacie zostały zestawione elementy farsy z ważnymi zagadnieniami społeczno–obyczajowymi. Natomiast określenie „kołtuńska” pochodzi od kołtuństwa/ kołtunerii, czyli grupy społecznej oznaczającej ludzi zacofanych, o nietolerancyjnych poglądach, wierzących w przesądy, nazwa ta pochodzi z przełomu XIX i XX wieku. Moralność pani Dulskiej jest uznawana za dramat obyczajowo–psychologiczny, który charakteryzuje się psychologizmem w przedstawieniu postaci, wprowadzeniu postaci z niższych warstw społecznych, wskazuje na biologiczne motywacje zachowania postaci oraz wprowadza język codziennej rozmowy służący charakterystyce bohaterów.