Republika rzymska interesowała się dalszym rozwojem terytorialnym i podbiciem Afryki Północnej. Kartagina z Kolei chciała zdobyć Sycylię i Południową Italię. Konflikt miał więc w opinii senatu zneutralizować to zagrożenie.
Wojny rzymsko-kartagińskie były efektem ekspansywnej polityki obu mocarstw. Toczone w III i II w. p.n.e. wojny punickie doprowadziły do zwycięstwa Rzymian i zburzenia Kartaginy.