Dorobek starożytności był przedmiotem badań humanistów, ponieważ ci uważali antyczne ideały za doskonałe. Stawiały w centrum człowieka w przeciwieństwie do nauk średniowiecznych, przedstawiających go jako istotę grzeszną i ułomną. Humaniści zauważyli także potencjał nauk przyrodniczych; wcześniej były zaniedbywane, bo tłumaczyły świat inaczej, niż było to zapisane w Biblii.
