Najważniejsze zmiany:
- człowiek przestał być postrzegany jako istota ułomna, nędzna; zaczęto patrzeć na niego jako na istotę doskonałą;
- zwrócono uwagę na potrzeby jednostki – społeczeństwo wciąż było jednak ważne;
- skupiono się na tworzeniu tekstów w językach narodowych i na tłumaczeniu tekstów obcych – wielką rolę odegrało tu rozpowszechnienie druku;
- zaczęto dostrzegać swoją odrębność od innych kultur.
- liczne wynalazki i odkrycia badawcze zrewolucjonizowały postrzeganie świata, a także dały podstawy do dalszych dociekań i kolejnych badań.
W renesansie artystom i naukowcom zależało na odkrywaniu i udoskonalaniu wiedzy, a nie tylko na zachowaniu tradycji. Główną ideą renesansu była idea humanizmu, czyli pochwały człowieka i jego możliwości. Z tego powodu rozwijano nauki i sztuki, a także nastawienie na indywidualizm i pochwałę indywidualnej wolności.
W sztuce renesansowej charakterystyczne były proporcje, harmonia i równowaga, a także dbałość o szczegóły i realizm. W architekturze renesansowej pojawiły się klasyczne motywy, takie jak kolumny, łuki i kopuły, a także nowe formy budowli, takie jak ratusze, pałace i kościoły.
W dziedzinie nauki renesans to czas odkryć geograficznych, rozwijającej się astronomii, anatomii i fizyki. W literaturze renesansowej pisarze skupiali się na indywidualnym doświadczeniu człowieka, a także na pochwałach jego zdolności i umiejętności.