Reformacja w Niemczech rozpoczęła się w 1517 roku od przybicia na drzwiach w kościele w Wittemberdze dziewięćdziesięciu pięciu tez, które sprzeciwiały się sprzedawaniu odpustów przez katolickich duchownych. Dokonał tego jeden z duchownych – Marcin Luter. Tym samym przeciwstawił się papieżowi, który wkrótce nazwał go heretykiem. Luter stworzył więc nowy odłam religijny, nazwany od jego nazwiska luteranizmem. Niedługo potem, w Niemczech nastąpiła seria konfliktów na tle religijnym, które zakończyły się dopiero w 1555 roku pokojem w Augsburgu. Wprowadził on między innymi zasadę mówiącą o tym, że aktualnie panujący władca ma prawo narzucić poddanym swoją władzę. Jednak w rzeczywistości wojny religijne trwały do połowy XVII wieku. Luteranizm – bo tak nazwano odłam stworzony przez Lutra – rozprzestrzenił się nie tylko w Niemczech, ale w dużej części Europy.
Heretyk – osoba, która otwarcie głosi poglądy sprzeczne z nauką religii dominującej na danym obszarze.