Zakon jezuitów wyróżniał się spośród innych zakonów tym, że jego hierarchia przypominała hierarchię wojskową. Na czele stał generał, a zakonnicy mieli być mu posłuszni i ślubowali bezwzględne posłuszeństwo papieżowi. Ich celem było nawracanie pogan i heretyków oraz zakładanie i prowadzenie szkół. Skupiali się bardziej na działaniu niż na kontemplacji: organizowali misje w wielu częściach świata, kształcili się przez wiele lat, zanim mogli zostać kapłanami. Byli odpowiedzialni za prowadzenie szkół w całej katolickiej części Europy.
Osoby kandydujące do zakonu jezuitów musiały być przede wszystkim dobrego zdrowia – tego wymagały misje w wielu egzotycznych krajach, takich jak na przykład Japonia czy Paragwaj.