Do wtórnych tkanek merystematycznych zaliczamy korkowicę, drewno i łyko. Fragmenty kambium łączą się w pierścień odkładający drewno wtórne do wnętrza, a łyko wtórne na zewnątrz.
Efektem tego działania jest zwiększenie obwodu korzenia, a co za tym idzie pękanie i odpadanie ochraniającej go ryzodermy i leżącej pod nią kory pierwotnej. Funkcję okrywającą przejmuje korkowica, która powstaje wskutek działania felogenu. Drewno odpowiada za przewodzenie wody z solami mineralnymi, a łyko za przewodzenie związków organicznych.
Korzenie roślin wieloletnich drzewiastych ulegają największemu przyrostowi na grubość, powstaje w nich rozbudowana strefa wyrośnięta, z której wyrastają grube i długie korzenie boczne utrzymujące roślinę stabilnie w podłożu. Strefa ta nie odpowiada za pobieranie wody, ponieważ korkowica, którą jest pokryta, nie przepuszcza wody. Jest jednak najmasywniejszą częścią korzenia głównego.