Reforma rolna polegała na parcelacji, czyli podziale gruntów. Państwo miało przejąć część ziemi z rąk właścicieli wielkorolnych gospodarstw i rozdzielić ją wśród chłopów, których karłowate gospodarstwa nie pozwalały na swobodny zarobek i utrzymanie się.
Ustawę dotyczącą reformy rolnej przyjęto w II RP w roku 1925, w czasie panowania rządu Władysława Grabskiego. Ustalono cenę odszkodowania dla właścicieli dużych majątków ziemskich i sposób podziału ziem pomiędzy rolników posiadających małe gospodarstwa.