Cel doświadczenia:
rozróżnienie włókien naturalnych (białkowych i celulozowych) na podstawie ich właściwości chemicznych i fizycznych.
Materiały:
próbki włókien (bawełna, len, jedwab, wełna), aceton, woda, ogień, lupka.
Przebieg doświadczeń:
1. Badanie wyglądu włókien pod lupą – włókna naturalne mają charakterystyczną strukturę: bawełna i len wyglądają jak szorstkie, skręcone włókna celulozowe; jedwab jest gładki i błyszczący; wełna jest kręcona i miękka.
2. Spalanie włókien:
· Włókna białkowe (wełna, jedwab) palą się powoli, wydzielają zapach spalonych włosów, pozostawiają miękki popiół.
· Włókna celulozowe (bawełna, len) palą się szybko, wydzielają zapach spalanej papieru, pozostawiają popiół pylasty.
3. Rozpuszczalność w chemikaliach
· Włókna białkowe mogą częściowo rozpuszczać się w stężonych roztworach kwasów.
· Włókna celulozowe są odporne na działanie zasad i słabych kwasów.
Wnioski:
Analiza wyglądu, zachowania przy spalaniu i reakcji chemicznych pozwala odróżnić włókna białkowe od celulozowych.
