Im mniejsza elektroujemność, tym większy charakter metaliczny pierwiastka.
Elektroujemność to miara zdolności przyciągania elektronów przez jądro. Pierwiastki silnie elektroujemne to takie, których jądro silnie przyciąga elektrony. Mają tendencję do tworzenia anionów i należą do niemetali. Z kolei pierwiastki elektrododatnie, których jądro przyciąga elektrony stosunkowo słabo, tworzą kationy i należą do metali. Stąd wraz ze spadkiem elektroujemności, rośnie charakter metaliczny.