Polskie władze międzywojenne podejmowały wiele działań, które negatywnie wpłynęły na mniejszości narodowe w kraju. Przykładem może być polityka asymilacji, która zakładała narzucenie polskiej kultury i języka mniejszościom narodowym. Ponadto mniejszości były dyskryminowane w sferze politycznej, kulturowej i społecznej. Istniało wiele przepisów, które ograniczały prawa mniejszości do wykonywania swoich zwyczajów i obrzędów.
Jednym z największych błędów wobec mniejszości było wprowadzenie tzw. "getta ławkowego", czyli przymusowe oddzielanie dzieci mniejszości narodowych od dzieci polskich w szkołach. To działanie pogłębiało podziały między różnymi grupami społecznymi i powodowało wzrost napięć.
Warto jednak zauważyć, że polskie władze podejmowały też pewne pozytywne działania wobec mniejszości, takie jak tworzenie szkół i innych instytucji kulturalnych. Niemniej jednak polityka asymilacji i dyskryminacja mniejszości były niewątpliwie błędami i miały negatywny wpływ na relacje między różnymi grupami narodowymi w Polsce międzywojennej.