Konstytucja marcowa, uchwalona w 1921 roku, opierała się na systemie prezydenckim, w którym władzę wykonawczą sprawował prezydent. Z kolei konstytucja kwietniowa, uchwalona w 1935 roku, wprowadzała system rządów parlamentarnych, w którym władza wykonawcza należała do premiera i rządu.
Konstytucja marcowa i konstytucja kwietniowa były dwiema konstytucjami uchwalonymi w okresie międzywojennym w Polsce. Konstytucja marcowa, uchwalona w 1921 roku, opierała się na systemie prezydenckim, w którym władzę wykonawczą sprawował prezydent. Władza ustawodawcza należała do Sejmu i Senatu, a władza sądownicza do niezawisłych sądów. Konstytucja ta zapewniała również wolności obywatelskie i prawa mniejszości narodowych.
Konstytucja kwietniowa, uchwalona w 1935 roku, wprowadzała system rządów parlamentarnych, w którym władza wykonawcza należała do premiera i rządu. Prezydent pełnił jedynie funkcję reprezentacyjną. Władza ustawodawcza należała do Sejmu i Senatu, a władza sądownicza do niezawisłych sądów. Konstytucja ta wprowadzała również nowe rozwiązania, takie jak system ubezpieczeń społecznych, i gwarantowała prawa mniejszościom narodowym.