W okresie międzywojennym polscy sportowcy odnosili wiele sukcesów na arenie międzynarodowej. W piłce nożnej reprezentacja Polski zdobyła brązowy medal na Mistrzostwach Świata w 1938 roku, a klub warszawskiej Polonii w 1935 roku awansował do finału Pucharu Mitropa. W lekkoatletyce Halina Konopacka zdobyła złoty medal w rzucie dyskiem na igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku. W szermierce Janusz Ślązak zdobył złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku, a Antoni Sołtysik srebrny medal na tych samych igrzyskach.
Polska w okresie międzywojennym osiągnęła wiele sukcesów sportowych na arenie międzynarodowej, zarówno drużynowych, jak i indywidualnych. W piłce nożnej reprezentacja Polski zdobyła brązowy medal na Mistrzostwach Świata w 1938 roku, co było największym sukcesem polskiej piłki przed II wojną światową. Polonia Warszawa w 1935 roku awansowała do finału Pucharu Mitropa, wówczas najważniejszego turnieju klubowego w Europie Środkowej i Wschodniej. W lekkoatletyce największym sukcesem było zdobycie złotego medalu przez Halinę Konopacką w rzucie dyskiem na igrzyskach olimpijskich w Amsterdamie w 1928 roku. Polska szermierka również odniosła sukcesy, z Januszem Ślązakiem i Antonim Sołtysikiem zdobywającymi złoty i srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku. W sumie polscy sportowcy zdobyli w okresie międzywojennym 52 medale olimpijskie i wiele innych sukcesów na arenie międzynarodowej.