W teatrach dramatycznych panowały sztywne zasady dobrego wychowania, w tym zakaz rozglądania się oraz dyskretnego lornetkowania sąsiadów. Podczas antraktów damy prezentowały swoje kosztowne suknie i biżuterię, a towarzystwo prowadziło rozmowy, niekoniecznie związane z przedstawieniem. Teatry dramatyczne były rozrywką dla elity społecznej. Natomiast w popularnych ogródkach i teatrzykach letnich widzowie mogli swobodnie komentować sztukę oraz rozmawiać. Teatry te były bardziej dostępne dla mniej wybrednych widzów. Cyrki przyciągały publiczność egzotycznością występów.
W teatrach dramatycznych obowiązywały surowe zasady zachowania, a widzowie mieli ograniczone możliwości interakcji. Natomiast w ogródkach i teatrzykach letnich publiczność miała więcej swobody w komentowaniu przedstawień i prowadzeniu rozmów. Cyrki natomiast były szczególnie atrakcyjne ze względu na egzotyczność i niezwykłe umiejętności występujących.