Granice Polski po I wojnie światowej były przedmiotem wielu negocjacji i zmian. Na mocy traktatów pokojowych Polska odzyskała niepodległość oraz uzyskała terytoria włączone wcześniej do Rosji, Niemiec i Austro-Węgier. Największe konflikty graniczne toczyły się wokół Górnego Śląska, Łotwy, Litwy i Galicji Wschodniej. W rezultacie ustaleń dyplomatycznych granice Polski ukształtowały się w zasadzie tak, jak wyznaczały je traktaty pokojowe, choć były one przedmiotem różnych interpretacji i konfliktów.
Po zakończeniu I wojny światowej Polska odzyskała niepodległość i uzyskała wiele terytoriów, które wcześniej znajdowały się pod zaborami Rosji, Niemiec i Austro-Węgier. Jednak ustalenie dokładnych granic Polski było skomplikowane i wymagało wielu negocjacji z innymi państwami. Największe konflikty dotyczyły Górnego Śląska, Łotwy, Litwy i Galicji Wschodniej. Polska i Niemcy walczyły o Górny Śląsk, a ostatecznie podzielili go na dwa terytoria. Litwa i Polska rywalizowały o Wilno i okoliczne tereny, a Łotwa i Polska o Inflanty. Galicja Wschodnia była przedmiotem sporów między Polską a Ukrainą. W rezultacie ustaleń dyplomatycznych granice Polski ukształtowały się w zasadzie tak, jak wyznaczały je traktaty pokojowe, choć były one przedmiotem różnych interpretacji i konfliktów.