Latynowie – plemię zamieszkujące centralną część półwyspu apenińskiego w I tysiącleciu p.n.e. Latynowie z miasta – państwa Rzym w II połowie I tysiąclecia p.n.e. na skutek podbojów stworzyli Imperium Rzymskie.
Etruskowie — plemię zamieszkujące północą i centralną część Półwyspu Apenińskiego w I tysiącleciu p.n.e., w V wieku p.n.e. toczyli wojny z Rzymianami o dominację nad centralną i północną częścią Półwyspu. Do końcówki VI wieku p.n.e. Etruskowie panowali w Rzymie.
Patrycjusze – klasa arystokratyczna w Rzymie, bogaci obywatele posiadający decydujący głos w sprawach politycznych państwa.
Plebejusze – klasa rolniczo – robotnicza w Rzymie, biedni obywatele, którzy mogli głosować, lecz pierwotnie nie posiadali decydującego głosu w sprawach państwa.
Komicja – zgromadzenie ludowe w starożytnym Rzymie, najwyższa władza ustawodawcza w państwie rzymskim, odpowiedzialna za wybór urzędników i stanowienie prawa.
Konsul – urzędnik republikański odpowiadający za dowodzenie armią i najwyższe sprawy państwa rzymskiego. Wybierano dwóch konsuli na jeden rok, a czas w okresie republiki rzymskiej mierzono właśnie następującymi po sobie konsulatami.
Trybun ludowy – urzędnik republikański, którego głównym zadaniem była ochrona interesów obywateli przed nadużyciami władzy, pierwotnie głównie plebejuszy przed nadużyciami ze strony patrycjuszy.
Senat – składający się z byłych konsulów organ doradczy w republice rzymskiej, zapewniał ciągłość władzy i tradycji politycznych. Senatorem zostawało się dożywotnio.
Przytoczone w poleceniu pojęcia odnoszą się do okresu monarchii oraz wczesnej republiki rzymskiej.