Skutki rzymskich podbojów:
· ekspansja terytorialna państwa rzymskiego,
· wzrost gospodarczy spowodowany napływem łupów wojennych i niewolników,
· podupadnie małych gospodarstw rolnych,
· wzrost majątków najbogatszych Rzymian i powstawanie latyfundiów,
· zmniejszanie się udziału obywateli w rzymskiej strukturze społecznej – jedynie obywatele miasta Rzym i niektórych miast Italii mieli status obywateli państwa,
· zwiększenie udziału niewolników w strukturze demograficznej Rzymu – według niektórych szacunków 10% do 20% ludności stanowili niewolnicy,
· asymilacja kultury greckiej i hellenistycznej.
Źródła konfliktów społecznych w schyłkowym okresie republiki:
· armia stawała się lojalna dowódcom, u boku których walczyła, a nie Senatowi i państwu,
· wzrastało rozwarstwienie społeczne, a coraz większe masy ludności pozostawały bez ziemi, migrując do miast i powiększając biedne masy proletariackie,
· bogata warstwa społeczeństwa – ekwici i nobilitas rzymska zaczęły mieć coraz większy wpływ na politykę państwa,
· podbita ludność Italii była pozbawiona praw obywatelskich mimo faktu, że miasta Italii stanowiły zaplecze wojenne Rzymu – rosło niezadowolenie italskich sojuszników,
· niewolnicy, stanowiący substancjalną część społeczeństwa oraz żyjący w bardzo trudnych warunkach, wszczynali coraz częstsze rewolty.
Podboje poza Italią doprowadziły do bezprecedensowego wzrostu potęgi państwa rzymskiego. Imperium znaczenie powiększyło swój obszar, a łupy wojenne i niewolnicy doprowadziły do wzrostu gospodarczego państwa. Wieloletnie wojny, mimo że zwycięskie, doprowadziły jednak do kryzysu państwa.