Fakt, że rewolucjoniści nie mieli dostępu do broni, a bronili się dachówkami, sugeruje, że walkę na barykadach prowadzili przede wszystkim ludzie z niższych warstw społecznych, którzy nie mieli dostępu do broni palnej. Niemieccy liberałowie i demokraci, którzy byli z wykształcenia i zamożni, mogli pozwolić sobie na zakup broni i organizowanie bardziej zorganizowanych działań rewolucyjnych. Stąd fakt, że na barykadach bronią się ludzie bez broni, wskazuje, że walki prowadzili przede wszystkim ludzie z niższych warstw społecznych, którzy stawiali opór siłom rządowym bez większej organizacji i wsparcia ze strony liderów rewolucyjnych.
Zadaniem rewolucjonistów było wprowadzenie zmian w systemie politycznym, takich jak wprowadzenie konstytucji, wolności prasy czy zgromadzeń publicznych. Liberałowie i demokraci byli przeciwnikami rządów autorytarnych, opowiadającymi się za prawami obywatelskimi i wolnością jednostki. Zatem fakt, że obrona na barykadach polegała na użyciu prymitywnych narzędzi, takich jak dachówki, wskazuje na to, że byli to zwykli ludzie, którzy wzięli udział w rewolucji, a nie przeszkoleni żołnierze. Ich udział w walkach świadczy o zaangażowaniu ludzi z różnych warstw społecznych w ruch rewolucyjny i ich pragnieniu wprowadzenia zmian w życiu politycznym kraju.