Proklamacja niepodległości Węgier, uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe w 1849 roku, ogłosiła Węgry wolnym i suwerennym państwem europejskim i detronizowała dynastię Habsburgów. Twórcy tego aktu uzasadniali swoją decyzję na podstawie przeszłych trzech wieków niewoli i cierpień narodu węgierskiego, a także praw przyrodzonych narodu i wyroku cywilizowanego świata. Ogłosili, że Węgry i ich terytorium są niedotykalne i nierozdzielne. Podobnie, akt detronizacji Romanowów podczas powstania listopadowego przez sejm Królestwa Polskiego w 1831 roku również uzasadniał swoją decyzję na podstawie przeszłych krzywd narodu polskiego oraz ich prawa do wolności i niepodległości.
Oba akty wyrażają wolę narodu do uzyskania niepodległości i suwerenności, a także podkreślają przeszłe cierpienia narodów jako uzasadnienie ich działań.