W tekście nie jest bezpośrednio napisane, o jakiego tyrana chodziło w kontekście, którego Hiszpanie pokonali największą armię. Jednakże, z uwagi na kontekst historyczny, można przypuszczać, że Ipsilanti miał na myśli Napoleona Bonaparte i jego francuską armię, która próbowała podbić Hiszpanię w latach 1808-1814. Hiszpanie zorganizowali wówczas ruch partyzancki, który w końcu doprowadził do klęski Napoleona i wyzwolenia kraju spod jego władzy.
W XIX wieku w Hiszpanii miała miejsce wojna domowa, zwana wojną karlistowską, w której siły rządowe walczyły przeciwko zwolennikom pretendenta do tronu hiszpańskiego, Karola Marii Izabeli. W 1836 r. Hiszpanie stoczyli bitwę pod Oriamendi, w której pokonali armię karlistowską, dowodzoną przez generała TomásaZumalacárrigua. Bitwa ta była jednym z ważniejszych zwycięstw sił rządowych w tej wojnie i przyczyniła się do osłabienia pozycji karlistów. Możliwe, że właśnie ta bitwa była przywoływana przez księdza Ipsilantiego jako przykład zwycięstwa nad tyranią.