Na mapie lokalizacji przemysłu w Europie w I. połowie XIX w. główne ośrodki wydobycia węgla znajdują się w Wielkiej Brytanii, w rejonie Yorkshire, Lancashire i Szkocji, a także w Zagłębiu Ruhry w Niemczech. Ośrodki metalurgiczne z kolei skupiają się przede wszystkim w rejonie Łaby i Renu, na terenie Niemiec, oraz w rejonie Słowacji i Czech, gdzie znajdują się złoża rud metali, takich jak miedź czy żelazo.
Główne ośrodki wydobycia węgla i metalurgiczne w Europie w 1. połowie XIX wieku były zlokalizowane tam, gdzie występowały odpowiednie złoża surowców oraz dogodne warunki geograficzne, takie jak dostęp do wody i transportu. W Wielkiej Brytanii, ośrodki wydobycia węgla znajdowały się w rejonie Yorkshire, Lancashire i Szkocji, gdzie występowały największe złoża węgla kamiennego w Europie. Ośrodki metalurgiczne z kolei skupiały się przede wszystkim w rejonie Łaby i Renu w Niemczech oraz w rejonie Słowacji i Czech, gdzie występowały złoża rud metali, takich jak miedź czy żelazo.
Transport odgrywał również kluczową rolę w rozwoju tych sektorów przemysłu. Lokalizacja kopalni blisko rzek i portów morskich ułatwiała transport węgla na inne kontynenty, a ośrodki metalurgiczne były zlokalizowane w rejonach, gdzie były one łatwo dostępne. Obie te gałęzie przemysłu były również bardzo zależne od dostępu do dużej ilości wody i drewna, co wpłynęło na lokalizację ośrodków metalurgicznych.