Miasta przemysłowe, takie jak Manchester, różniły się od typowych miast z poprzednich stuleci przede wszystkim tym, że były centrami przemysłowymi. To znaczy, że ich rozwój i bogactwo zależały od fabryk i manufaktur, które skupiały wokół siebie tysiące pracowników. W porównaniu do tradycyjnych miast, miasta przemysłowe charakteryzowały się brakiem planu urbanistycznego, chaotycznym rozmieszczeniem ulic i zabudowań, a także zanieczyszczeniem i hałasem spowodowanym przez działalność przemysłową.
W XIX wieku w Europie zaczęły powstawać miasta przemysłowe, które były centrami przemysłowymi. W przeciwieństwie do tradycyjnych miast, ich rozwój i bogactwo zależały od fabryk i manufaktur, które skupiały wokół siebie tysiące pracowników. Były to nowe ośrodki przemysłowe, w których masowo produkowano różnego rodzaju produkty, takie jak tkaniny, maszyny, narzędzia itp. W miastach przemysłowych brakowało planu urbanistycznego, ulice i zabudowania były chaotycznie rozmieszczone, a miejsca pracy znajdowały się w pobliżu domów robotniczych. Przemysłowe miasta charakteryzowały się także zanieczyszczeniem i hałasem spowodowanym przez działalność przemysłową.