W celu odróżnienia sacharozy od celobiozy uczeń zmieszał porcję disacharydu z zasadową zawiesiną wodorotlenku miedzi(II). Następnie umieścił naczynie w zlewce z gorącą wodą. Galaretowaty osad uległ roztworzeniu, a w jego miejsce pojawiło się ceglastoczerwone ciało stałe. Ile disacharydu użyto w reakcji, jeśli powstało 0,29 g ceglastoczerwonego osadu? Pozostałe substraty były w nadmiarze, a reakcja zaszła ze stuprocentową wydajnością.

C₁₂H₂₂O₁₁ + 2Cu(OH)₂ → C₁₂H₂₂O₁₂ + Cu₂O + 2H₂O

mCu₂O = 143 g/mol

mC₁₂H₂₂O₁₁ = 342 g/mol

342 g C₁₂H₂₂O₁₁— 143 g Cu₂O

x — 0,29 g Cu₂O

x = 0,29 • 342 : 143 = 0,69 [g C₁₂H₂₂O₁₁]

Krok 1: Zapisz równanie reakcji – próbie Trommera poddajemy celobiozę.

C₁₂H₂₂O₁₁ + 2Cu(OH)₂ → C₁₂H₂₂O₁₂ + Cu₂O + 2H₂O

Krok 2: Ceglastoczerwonym ciałem stałym jest tlenek miedzi(I). Oblicz jego masę molową. Masę poszczególnych atomów znajdziesz w tabeli pierwiastków chemicznych.

mCu₂O = 63,5 • 2 + 16 = 143 [g/mol]

Krok 3: Oblicz też masę molową celobiozy.

mC₁₂H₂₂O₁₁ = 12 • 12 + 22 • 1 + 16 • 11 = 144 + 22 + 176 = 342 [g/mol]

Krok 4: Zwróć uwagę na równanie reakcji. Z jednego mola celobiozy (342 g) otrzymujemy jeden mol tlenku (143 g). Na tej podstawie obliczamy niezbędną masę disacharydu do uzyskania 0,29 g tlenku miedzi(I).

342 g C₁₂H₂₂O₁₁— 143 g Cu₂O

x — 0,29 g Cu₂O

x = 0,29 • 342 : 143 = 0,69 [g C₁₂H₂₂O₁₁]