1. Za strukturę 1° białek odpowiadają wyłącznie wiązania wodorowe. → fałsz (F)
2. W czasie całkowitej hydrolizy białka następuje zniszczenie jego struktury 1°, 2° i 3°, a w wypadku białek złożonych także struktury 4°. → prawda (P)
3. Wprowadzenie do koloidalnego roztworu białka jaja kurzego nasyconego roztworu MgSO4 spowoduje wysalanie białka, czyli jego odwracalną koagulację. → prawda (P)
4. Do czynników wywołujących denaturację, czyli nieodwracalną koagulację białka, należą m.in. dodatek azotanu(V) srebra(I) oraz ogrzewanie do wysokiej temperatury. → prawda (P)
Zdanie pierwsze jest fałszywe. Struktura 1° białek określa kolejność aminokwasów w łańcuchu. Aminokwasy te łączą się ze sobą dzięki wiązaniom peptydowym (białkowym).
Enzymatyczna hydroliza białka ma doprowadzić do rozpadu jego struktury na wszystkich poziomach strukturalnej organizacji. Jest to niezbędne, by przekształcić białko w jego podstawowe składniki, czyli aminokwasy. Zdanie drugie jest zatem prawdziwe.
Zarówno denaturacja (czyli koagulacja nieodwracalna), jak i wysalanie białka, to procesy polegające na ścinaniu białek. Wysalanie jest jednak procesem odwracalnym – w przeciwieństwie do nieodwracalnej denaturacji. Wynika to z faktu, iż w trakcie denaturacji dochodzi do zniszczenia przestrzennej struktury białek. Wysalanie wywołują sole metali lekkich (metale grup I i II, w tym magnez). Denaturacja natomiast zachodzi pod wpływem soli metali ciężkich (takich jak np. AgNO3), wysokiej temperatury, alkoholi, kwasów i zasad.