W kontekście historycznym wygoloną głowę możemy utożsamiać z ludnością żydowską, która podczas II wojny światowej była umieszczana w przymusowych obozach pracy, każdemu z więźniów okupanci golili głowę. Natomiast biorąc pod uwagę kontekst literacki, możemy utożsamiać ją z głosem wszystkich pokrzywdzonych. Epitety, którymi posłużyła się autorka do opisania „wygolonej głowy”, podkreślają, iż nie jest jednostka natomiast zbiorowość składająca, się z różnych głów: mistycznej, szalonej, więziennej.
„Wygolona głowę” można interpretować w kontekście:
Historycznym – jako głos ludności żydowskiej, która była eksterminowana na masową skalę w obozach zagłady podczas II wojny światowej.
Literackim – jako głos ludzi cierpiących, pokrzywdzonych.
Epitety mistyczna, szalona, więzienna obrazują, iż „wygolona głowa” to głos zbiorowości, na którą składają się różne jednostki.