Podmiot liryczny w wierszu dokonuje analizy XX wieku, dysponuje szczegółową wiedzą na temat doświadczeń, jakie miały miejsce w tym okresie. Stosuje liczbę mnogą w wypowiedzi, co też ukazuje, iż utożsamia się z innymi ludźmi XX wieku (Miał być lepszy od zeszłych nasz XX wiek). Można więc wywnioskować, iż jest to osoba, która żyje w omawianych w wierszu czasach. W związku z rychłym końcem stulecia snuje refleksje na temat tego, co przyniósł opisywany okres, ale też wspomina o tym, czego nie udało się dokonać. Wyraża głębokie rozczarowanie, przeszłym stanem rzeczy (Już zbyt wiele się stało, co się stać nie miało, a to, co miało nadejść, nie nadeszło…). Z widoczną ironią, ale też smutkiem podkreśla, iż XX wiek nie był wolny od okrutnych doświadczeń, głodu, wojny, a także wiążącego się z nimi strachu (Miało się kilka nieszczęść nie przydarzyć już, na przykład wojnai głód, i tak dalej). Ponadto to osoba inteligentna, stanowiąca dla innych autorytet, czego potwierdzeniem jest cytat, Jak żyć – spytał mnie w liście ktoś, kogo ja zamierzałam spytać o to samo.
Podmiot liryczny to osoba żyjąca w XX wieku wyraża rozczarowanie czasem, w której przyszło jej żyć. W wierszu „Schyłek wieku” podmiot liryczny prezentuje utracone nadzieje, jakie ludzie, a także on sam wiązali z tym właśnie wiekiem.