· Przeprowadzono reformę wewnętrzną, która kładła nacisk na dyscyplinę i wykształcenie duchownych oraz wzmożenie działalności duszpasterskiej.
· Tworzono zakony m.in. zakonu jezuitów skupiony na głoszeniu kazań i walce z reformacją.
· Zakazano łączenia stanowisk kościelnych.
· Biskupi mieli przeprowadzać wizytację w parafiach i składać raporty papieżowi.
· Powstały seminaria dla przyszłych duchownych, które miały pomóc im w poszerzeniu wiedzy.
· Proboszczowie mieli urzędować w swoich parafiach i odprawiać mszę, nie wysługując się zastępcami.
· Zwiększono nacisk na uczestnictwo wierzących w nabożeństwie i konieczność katechizacji ludności.
Ruch reformatorski silnie wskazywał na to, że w Kościele nie panuje żadna dyscyplina, a księża dopuszczają się samowoli. Żeby temu zaradzić, zwiększono w kościele poziom dyscypliny i oczekiwano, że kler będzie znacznie lepiej przystosowany do nowych czasów.