W tekście prezentowane są poglądy głoszące wyższość istoty ludzkiej nad resztą stworzenia, przypisywanie mu znaczącej roli dla kształtowania świata i brak ograniczeń. Są to poglądy typowe dla humanistycznej wizji renesansowej filozofii, która stawiała człowieka ponad wszystkim i głosiła hasła o jego wielkości i wspaniałości.
Mirandola w swoim dziele przedstawia wiele typowych dla renesansu myśli i poglądów związanych z ponad naturalnym przeznaczeniem człowieka.