Od osób należących do Towarzystwa Jezusowego wymagano bezwzględnego oddania sprawie walki z protestantami. Mieli oni być w każdej chwili gotowi bronić Kościoła katolickiego oraz swoim działaniem rozwiewać wątpliwości wątpiących.
Musieli oni być przy tym oddani papieżowi i nauczaniu Kościoła. Nie mogli sprzeciwiać się woli Kościoła i nawet jeżeli uważali, że coś jest białe, a Kościół twierdził, że jest czarne, mieli uznać to za czarne. Zwalczanie herezji musiało być gorliwe i nieustępliwe.
Jednocześnie nie mieli podchodzić do wątpiących i innowierców jak do wrogów, ale zamiast tego powinni traktować ich jak ludzi, mówić do nich z miłością i współczuciem.
Od jezuitów wymagano całkowitego oddania religijnego i miłości do Boga. Chęć wstąpienia do Towarzystwa Jezusowego wymagało całkowitego posłuszeństwa sprawie walki z reformacją.