Szlachta
Dzięki otrzymanym przywilejom posiadała dominującą pozycję w państwie. Pełniła obowiązek służby wojskowej. Wewnątrz niej panowała zasada równości wszystkich przedstawicieli mimo znacznych różnic majątkowych.
Mieszczaństwo
Mieszczaństwo było odsuwane od spraw politycznych przez szlachtę ze względu na małą liczebność i brak jednolitego frontu politycznego miast. Wpływało to na osłabianie pozycji ekonomicznej i politycznej mieszczan na rzecz szlachciców. Posiadali jednak oni samorząd i byli grupą lepiej usytuowaną od chłopstwa.
Chłopi
Przedstawiciele chłopstwa byli zależni od swych panów feudalnych, często przywiązani do ziemi, na której mieszkali i pracowali, winni swym panom pańszczyznę, podlegali także władzy sądowej swojego pana. Ich sytuacja materialna była znacznie gorsza od pozostałych stanów.
Duchowieństwo
Pozostające w dobrej sytuacji zwłaszcza duchowieństwo katolickie, mimo nieraz sporów ze szlachtą zasadniczo pozostawało z nią w zgodzie z przyczyn politycznych.
Struktura społeczna Rzeczypospolitej została podporządkowana szlachcie, a jej mocna pozycja przyczyniła się do rozwoju polskiego parlamentaryzmu, czyniąc z sejmu organ ważniejszy od władzy królewskiej.