Unia polsko-litewska osłabiałaby pozycję władcy, który odtąd przestawałby być głównym łącznikiem obu państw i twórcą unii personalnej – w dodatku, realne i trwałe połączenie Polski i Litwy spowodowałoby utracenie przez Jagiellonów dziedzicznej władzy nad Litwą.
Ostatecznie prawa dynastii jagiellońskiej do Litwy zostały przeniesione na polski sejm. Do unii lubelskiej Jagiellonów zachęcił także brak męskiego potomka, który mógłby zostać królem.