Zdecydowanie najliczniejszą grupą społeczną w Rzeczypospolitej było chłopstwo, które jednocześnie było grupą najsłabiej usytuowaną, zależną od szlachty i pozbawioną praw politycznych. Mało liczne w porównaniu do krajów zachodnich mieszczaństwo z powodu swojej słabości politycznej nie posiadało zbyt wielu uprawnień w stosunku do polityki państwa, było dyskryminowane na rzecz szlachty, ale posiadało samorządność. Najsilniejszą grupą społeczną była składająca się z ok. 5–10% społeczeństwa szlachta, która skupiała w sobie całą władzę polityczną i stała na czele stosunków ekonomicznych. Najmniej licznym stanem pozostawało duchowieństwo.
Szlachta polska była stosunkowo liczna w porównaniu do arystokracji zachodnich. W wyniku tego unikalny stawał się także polski system polityczny – wyjątkowo liczne grono mieszkańców posiadało prawa polityczne.