Kobiety w szesnastowiecznej Polsce nie cieszyły się samodzielnymi uprawnieniami prawnymi. Nie istniało równouprawnienie płci, kobiety nie posiadały praw politycznych, do realizowania pozostałej części swych praw potrzebowali patronatu mężczyzny. Ich aktywność społeczna i zawodowa zazwyczaj ograniczała się do prowadzenia domostwa, gospodarstwa czy macierzyństwa.
Sytuacja kobiet zaczęła poprawiać się wraz z reformacją, jednak wciąż pozostawiała wiele do życzenia nie tylko na gruncie prawnym.