Luteranizm i kalwinizm odrzucali tradycję Kościoła jako źródło wiary, przez co m.in. nie uznawano odpustów czy innych zwyczajów opartych o nauczanie hierarchów. Odrzucono zwierzchnictwo papieskie. Głównym źródłem wiary miało być Pismo Święte, zredukowano liczbę sakramentów, wprowadzono liturgię w języku narodowym, doszło także do demokratyzacji świata wiary, w którym każdy wierny miał obowiązek czytania Biblii. Nowatorska była także zasada predestynacji, odrzucająca rolę uczynków w zbawieniu.
Wyznania protestanckie poprzez odrzucenie kościelnej tradycji chcieli dążyć do moralnej odbudowy Kościoła sprzed stanu, jak sądzili, zatrucia go przez hierarchów.