Obraz Konstantego Górskiego "Prusy Ruskie" przedstawia wypędzenie Polaków z terenów zajętych przez wojska niemieckie w czasie I wojny światowej. Widoczne na obrazie tłumy ludzi opuszczają swoje domy i wiośnie, zabierając ze sobą tylko najpotrzebniejsze rzeczy. Widać również, że Polacy są bardzo przywiązani do swojej religii — niektórzy niosą ze sobą krzyże i figurki świętych.
Osoby przyglądające się wypędzanym mogą być Niemcami lub innych narodowości, które mieszkały na tych terenach. Widok wypędzonych Polaków mógł wywoływać różne emocje — od obojętności po współczucie.
Wyjazd Polaków z Prus odbywał się w bardzo trudnych warunkach. Ludzie byli zmuszeni opuszczać swoje domy i dobytek w bardzo krótkim czasie, a podróż była długa i męcząca. Często brakowało jedzenia i wody, a niektórzy zmarli na skutek chorób.
Konstanty Górski był polskim malarzem, który specjalizował się w przedstawianiu scen z życia polskiej wsi. Obraz "Prusy Ruskie" powstał w czasie I wojny światowej, gdy niemieckie wojska okupowały polskie tereny. Na mocy decyzji niemieckich władz Polacy zostali wypędzeni z zajmowanych przez siebie terenów, co spowodowało olbrzymie cierpienie i straty materialne. Obraz Górskiego jest emocjonalnym świadectwem tych wydarzeń.