Deklaracja Warszawskiego Komitetu Robotniczego PPS z 1905 roku zawierała postulaty społeczno-polityczne i ekonomiczne skierowane do władz carskich. Postulaty te domagały się m.in. wolności słowa, prasy i sumienia, równych praw dla wszystkich bez względu na wyznanie i pochodzenie, swobody stowarzyszeń i zgromadzeń publicznych oraz ludowego samorządu w miastach i gminach. W zakresie ekonomicznym postulaty dotyczyły wolności strajków i organizacji zawodowych, wprowadzenia ośmiogodzinnego dnia pracy, minimalnej płacy oraz ubezpieczeń na wypadek choroby, kalectwa i starości. Postulaty te były skierowane do władz carskich, jednak w rzeczywistości władze te nie były skłonne do spełnienia tych żądań.
Deklaracja Warszawskiego Komitetu Robotniczego PPS z 1905 roku była dokumentem programowym, który zawierał postulaty skierowane do władz carskich. W tym czasie Polska była pod zaborami, a władzę sprawował car Rosji. Postulaty te były adresowane do władz carskich, które były głównymi decydentami w sprawach politycznych, społecznych i ekonomicznych w Polsce. W tym kontekście postulaty te były wyrazem niezadowolenia społecznego z sytuacji panującej w kraju i dążeniem do zmiany tej sytuacji. Jednakże, władze carskie nie były skłonne do spełnienia tych żądań, co doprowadziło do wybuchu rewolucji w 1905 roku.