Na mapie można zidentyfikować kilka ważnych ośrodków przemysłowych na ziemiach polskich w 2. połowie XIX wieku. Do najważniejszych należą Warszawa, Łódź, Kraków, Katowice, Gliwice, Częstochowa, Kielce i Lublin. Warszawa była centrum przemysłu maszynowego, elektrotechnicznego i chemicznego, Łódź – włókienniczego, Kraków – metalurgicznego, Katowice i Gliwice – górnictwa i hutnictwa, Częstochowa – włókiennictwa i przemysłu maszynowego, Kielce – wydobycia rud, a Lublin – przemysłu spożywczego. Te ośrodki przemysłowe zlokalizowane były w zaborze rosyjskim oraz austriackim, a niektóre z nich (np. Katowice i Gliwice) znajdowały się na granicy między zaborami.
W 2. połowie XIX wieku nastąpił dynamiczny rozwój przemysłu na ziemiach polskich, zwłaszcza w zaborze rosyjskim i austriackim. Największe ośrodki przemysłowe skupiały się na produkcji włókienniczej, metalurgicznej, hutniczej, wydobywczej, maszynowej i chemicznej. Warszawa była wiodącym ośrodkiem przemysłu maszynowego, elektrotechnicznego i chemicznego, Łódź – włókienniczego, a Kraków – metalurgicznego. W zaborze austriackim ważne ośrodki przemysłowe skupiały się wokół Katowic i Gliwic, gdzie rozwijało się górnictwo i hutnictwo, oraz w Częstochowie, gdzie powstawał przemysł włókienniczy i maszynowy. Na granicy między zaborami znajdowały się miasta takie jak Kielce, skupiające przede wszystkim wydobycie rud, oraz Lublin, z przemysłem spożywczym. Rozwój przemysłu wpłynął na wzrost zatrudnienia i migrację ludności z wiejskich regionów do miast, a także na rozwój infrastruktury transportowej.