Przed 1914 r. władze austriackie tolerowały działalność polskich organizacji niepodległościowych na terenie Galicji z kilku powodów. Po pierwsze, była to próba przeciwstawienia się rosnącemu wpływowi Rosji na terenach polskich. Władze austriackie widziały w polskim ruchu narodowym sojusznika w walce z Rosją, która była ich głównym rywalem na wschodzie. Po drugie, tolerowanie działań polskich organizacji niepodległościowych pozwalało austriackiej władzy na utrzymanie kontroli nad sytuacją w Galicji i zabezpieczenie swoich interesów. Ostatecznie, działania polskich organizacji niepodległościowych nie stanowiły bezpośredniego zagrożenia dla austriackiego porządku, więc władze austriackie nie widziały powodów do przeprowadzenia represji.
Władze austriackie tolerowały działalność polskich organizacji niepodległościowych na terenie Galicji głównie z powodów politycznych i strategicznych, takich jak przeciwstawienie się Rosji, utrzymanie kontroli nad sytuacją w regionie i zabezpieczenie austriackich interesów. Jednocześnie, działalność polskich organizacji niepodległościowych nie stanowiła bezpośredniego zagrożenia dla austriackiego porządku, co pozwalało na tolerowanie jej przez władze austriackie.